نوروز سیاسی و اجتماعی ایران در راه است
هموطنان عزیز!
جای خوشوقتی است که امروز در جشن چهارشنبهسوری و همچنین سال نو با شما و همراه شما هستم.
شما که همه زردیها را به آتش چهارشنبهسوری میسپارید و سرخی را از آن میگیرید.
عید امسال، با سالروز شهادت حضرت علی علیهالسلام مصادف شده و بههمین خاطر ما نوروز را با چهارشنبهسوری درآمیخته و پیشاپیش به استقبال آن میرویم.
از هماکنون حلول سال نو را به شما هموطنان آزاده و شریف تبریک میگویم.
یا مقلبالقلوب و الابصار
یا مدبراللیل والنهار
یا محول الحول والاحوال
حول حالنا الی احسن الحال
ای برگرداننده و تغییردهنده قلبها و دیدگان
ای تدبیرکننده شب و روز
ای دگرگونکننده حالتها و نظامها و حاکمیتها
حال ما و مردم ما را به نیکوترین احوال که آزادی و حاکمیت جمهور مردم ایران است، دگرگون کن.
با صمیمانهترین تبریکها به همه شما و با امید و یقین به پیروزی پرشکوه آزادی.
گرامیداشت نوروز در برابر ضحاک زمان
اگر چه زندگی مردم ما هر روز با گرانی و بیکاری و بیخانمانی و انواع مصائب درهم کوبیده میشود؛ اگر چه زیر فشار سرکوب و تبعیض و زنستیزی بهستوه آمدهاند، اما خلق ما به نشانه ایستادگی و استواری در برابر ضحاک زمان، ایام نوروز را گرامی میدارد؛
کارگران، پرستاران، بازنشستگان و معلمان بهجان آمده که هرگز خیابانها را از اعتراض و عصیان خالی نمیکنند؛
مادران و بستگان شهیدان راه آزادی؛
زندانیان با سهشنبههای نه به اعدام؛
کانونهای شورشی که ظلمات میهن را با پیکار و از خود گذشتگی روشن میکنند؛
مجاهدان اشرفی و اشرفنشانها در همه جا؛
و شورای ملی مقاومت ایران که اکنون وارد چهل و چهارمین بهار خود میشود و مسعود رجوی با کلام زیبندهاش: «خجسته باد سال شورش و قیام برای گسستن بند از بند نظام».
زمان خانهتکانی بزرگ در ایران فرا رسیده است
سال ۱۴۰۴ مبشر روز و روزگار نوینی در جامعه و تاریخ ایران و در سرنوشت ایران و ایرانی است. دوران تغییر است.
۱۴۰۳انباشته از ضربه و شکست برای رژیم ولایت فقیه بود.
باشد که ۱۴۰۴ آکنده از پیشروی و پیروزی برای مردم ایران گردد. زمان خانهتکانی بزرگ در ایران فرا رسیده است.
ضحاک عمامه بهسر با ۱۱۴۲ اعدام ثبت شده در این سال، با تمامیت رژیماش کهنگی و سیاهی این زمستان طولانیاند. به جایش دوران فرخندهیی فرا میرسد. روزگار حاکمیت مردم، گلستان آزادی و عدالت، بهار استعدادهای قتلعام شده و فصلی که در آن صد گل و هزار گل میشکفد.
زمان خانه تکانی بزرگ فرا رسیده است؛ با برپادارندگان انقلاب دموکراتیک مردم ایران.
عید امسال، عید تغییر در مسیر انقلاب است. در شروع سال قبل گفتیم که سال ۱۴۰۳ سال به محاصره در آوردن رژیم آخوندی است و دیدیم که در این سال؛
تکیهگاهاش در منطقه سرنگون شد، به هژمونی خامنهای ضربه بزرگی وارد شد. نیروی نیابتی اصلیاش از کار افتاد. پایگاه اجتماعی آن دچار گسست و وارفتگی شد و حالا بر سر دوراهی خودکشی یا مرگ قرار دارد.
اما در جبهه خلق و در جبهه مقاومت و قیام و سرنگونی، دوران اعتلای کانون شورشی و رزم و نبرد در شهرهای شورشی است و زمان شکلگیری قیام سازمانیافته.
چه مژدهیی از این بهتر که در جامعه ما، موقعیت انقلابی برای سرنگونی رژیم فراهم شده است.
فصل امروز، فصل پرواز است
فصل آغاز رویش برگ است
فصل پیکار با قساوت خاک
وارهیدن ز پنجه مرگ است[۱]
بهار انقلاب و آزادی را باید شکوفا کرد
واقعیت این است که هیچگاه رژیم ولایت فقیه تا این درجه ضعیف و درمانده نبوده است.
هیچگاه مثل امروز بیراهحل نبوده و این زبان حال ایرانزمین ما است: خیز که دوران ماست.
بگذارید مثل دو سال گذشته باز هم در محاکمه غیابی هفتگی مجاهدین، علیه مقاومت و انقلاب، کیفرخواست صادر کنند. چه افتخاری بالاتر از کیفرخواستهای بیوقفه شاه و شیخ علیه ما. دادخواهی و کیفرخواست خلق قهرمان و مردم آزادیستان هم علیه رژیم ادامه دارد و عاقبت نور و روشنایی بر تاریکی و ظلمت غلبه میکند و پیروز میشود.
در همین بیدادگاه، یک کارشناس رژیم از یک آیتالله به اسم انواری که در زندان شاه بود، نقلقول کرد که مسعود رجوی در زندان ساواک شاه میگفت: جنگ ما، جنگ اسلام مجاهدین با اسلام خمینی است[۲]. یک بار هم از قول خود من در این بیدادگاه گفتند که «ما خدای آخوندها را از روز اول قبول نداشتهایم». [۳]
من گفتهام و تکرار میکنم که آخوندها دینفروشاند، بدترین دشمن اسلاماند و خدایشان، بتخدای شکنجه و اعدام است. خوشا مجاهدین که اسلام ولایت فقیه را مایه ننگ و نفرت همگان کردند. دین اعدام و قتلعام، دین چپاول و دروغ و دین دست و پا بریدن آخوندها به گور تاریخی خود روانه شد. حالا وقت آن است که رژیمی که هم در ایدئولوژی عقب مانده و ارتجاعی خود و هم در استراتژی ضدانسانیاش شکستخورده، بهزیر کشیده شود.
بله، بعد از ۴۶سال پر درد و رنج برای مردم ایران، در این مهمترین و خطیرترین فاز تعیین سرنوشت، ما به جامعه بیتاب آزادی متکی هستیم. ما به آن انرژی انفجاری عظیم نهفته در دل این جامعه پشتگرمیم؛ ارتش بیشماری از دختران و پسران آگاه، میلیونها کارگر و زحمتکشی که از دل و جان خواستار تغییر و سرنگونیاند، هزاران هزار نفر متخصص و کادرهای با تجربه فنی، درمانی، آموزشی که در جبهه ضدرژیماند و میلیونها ایرانی دور از وطن با صفی طولانی از دانشمندان و صاحبنظران دلسوز که همه نیروی آزادی و آبادی و پیشرفت ایران فردا هستند. همه آنهایی که نه شیخ و نه شاه و نه دیکتاتوری، بلکه آزادی و یک جمهوری دموکراتیک میخواهند.
ایران ما برای آزادی و برای ساختن ایران بعد از سرنگونی رژیم، همه چیز در اختیار دارد؛ هم یک جایگزین پراعتبار یعنی شورای ملی مقاومت و هم یک خلق بپا خاسته است.
استبداد دینی با همه شرارتهایش باید ریشهکن شود. از شکنجهگاهها و پاسدارخانهها تا برنامه بمب اتمی آنها.
خامنهای در سخنرانی چند روز پیش برای عوامل رژیم در دانشگاهها، با ترس و لرز قصد خود را برای ساختن سلاح اتمی حاشا کرد. اگر این ادعا دروغ نیست، که هست. پس در این ۳۰ سال بیش از دو تریلیون دلار از دارایی مردم محروم را به چه دلیل خرج برنامه اتمی کردهاید؟ در حالیکه این برنامه شوم حتی ۲درصد برق مورد نیاز کشور را تأمین نمیکند. حالا، هم در تابستان و هم در زمستان زندگی و آموزش و درمان و تولید و کسب و کار مردم بهخاطر کمبود برق در تعطیلی و بحران فرو رفته است.
مردم ایران برآنند که این بساط باید جمع شود. از سالها پیش گفتهایم و تکرار میکنیم: یک ایران آزاد و غیراتمی با جدایی دین از دولت و یک جمهوری دموکراتیک عاری از شیخ و شاه.
در مقابل شرارتهای رژیم، جامعه بینالمللی نباید بیش از این در فعال کردن مکانیزم ماشه تعلل کند. این رژیم تهدید صلح و امنیت جهان است و باید ذیل فصل هفت منشور ملل متحد قرار بگیرد.
راهحل قطعی اما، برای تروریسم و جنگافروزی آخوندها و برنامه بمبسازی اتمی آنها سرنگونی رژیم توسط مردم ایران و با مقاومت و قیام و ارتش آزادی است.
مبارزه مردم ایران برای سرنگونی رژیم و نبرد کانونها و جوانان شورشگر با سپاه پاسداران یک وظیفه میهنی و حق مردم ایران است و جهان باید آن را بهرسمیت بشناسد.
نوروز سیاسی و اجتماعی ایران در راه است. بهار انقلاب و آزادی را باید شکوفا کرد. این تعهد و رسالت بزرگ ماست که برای آن میجنگیم و میمیریم تا ایرانمان را پس بگیریم.
سالی که میآید سال برخاستن و توانستن است.
سال ۱۴۰۴ فرخنده و مبارک باد.
[۱] – شعر از فریدون مشیری
[۲] – (جلسه۲۸ ـ ۱۶ بهمن ۱۴۰۳)
[۳] – (جلسه۱۲ ـ ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۳)