مریم رجوی: قیام مردم ایران به چهلمین روز خود قدم گذاشته است
روز سهشنبه، سوم آبان، مریم رجوی در اجلاس کمیته پارلمانی برای ایران دمکراتیک در مجلس ملی فرانسه با حضور شماری از نمایندگان مجلس ملی و شخصیتهای فرانسوی شرکت و با آنان گفتگو کرد.
نمایندگانی که در این اجلاس شرکت داشتند عبارت بودند از: خانم سسیل ریاک، رئیس کمیته پارلمانی برای ایران دمکراتیک؛ ۳ نایبرئیس این کمیته؛ آقایان آندره شاسین، رئیس گروه کمونیست و فیلیپ گوسلن، عضو هیأت رئیسه مجلس ملی فرانسه و آقای هروه سولینیاک.
سایر نمایندگان در این جلسه عبارت بودند از: آقای الیویه مارلکس، رئیس گروه جمهوریخواهان؛ نمایندگان، خانمها کارولین یادان، کونستانس لوگریپ، کلر گیشارد و آقای بنوا بردا و هشت تن از دستیاران نمایندگان.
همچنین آقای فرانسوا کلکومبه قاضی و نماینده سابق و آقای ژان فرانسوا لوگاره، رئیس کمیسیون آثار پاریس (شهردار پیشین منطقه یک پاریس) در این جلسه حضور داشتند.
مریم رجوی در سخنان خود خطاب به اجلاس این کمیته گفت: امروز قیام پرتوان مردم ایران به چهلمین روز خود قدم گذاشته و از خود گذشتگی جوانان و نوجوانان ایران جهان را مبهوت کرده است. وی گفت:
امروز قیام پرتوان ایران به چهلمین روز خود قدم گذاشته است. در این مدت روحیه از خود گذشتگی جوانان و نوجوانان ایران بارها جهان را مبهوت کرده و هر چه بیشتر رژیم را به سرنگونی نزدیک کرده است.
در میان وقایع چشمگیر این جنبش، از همه مهمتر، فرماندهی زنان در خط مقدم نبرد با هیولای بنیادگرایی و تروریسم است. یک نسل شجاع دارد ایران را از تاریکی به روشنایی و از استبداد به آزادی میبرد.
در مقابل، خامنهای پیدرپی به جنایتهای موحش دست میزند؛ کشتار کودکان، بهرگبار بستن دانشآموزان دبیرستانها، بهآتش کشیدن زندانیان در داخل بندهای زندان، قتلعام هموطنان بلوچ و کرد. با این همه قیام مردم ادامه دارد.
آنچه تا بهحال گذشته چند نتیجه مهم به دست میدهد:
اول ـ خامنهای با نگرانی از خطر قیامها، سال گذشته رئیسی از مسئولان اصلی قتلعام زندانیان سیاسی را بهعنوان رئیسجمهور انتخاب کرد تا مانع بروز قیام شود. این آخرین برگ خامنهای بود. اما شکست خورد.
دوم ـ تنها پاسخ رژیم در برابر قیامها سرکوب است. راهحل دیگری ندارد. اما سرکوب در این۴۰روز شکست خورد.
سوم ـ قیام رژیم را بهشدت تضعیف کرده و رژیم دیگر نمیتواند به موقعیت قبل از قیام برگردد. همچنین جامعه و به خصوص جوانان دیگر به شرایط قبلی برنمیگردند.
و چهارم ـ مجاهدین توانستهاند بهرغم سرکوب، کانونهای شورشی و شبکههای مقاومت را سازمان بدهند. این کانونها نقش مهمی در سازماندادن و استمرار قیام دارند. مقامهای رژیم در یک ماه گذشته، بارها از نقش مجاهدین در سازمان دادن قیام اظهار نگرانی کردهاند.
دوستان عزیز!
این رژیم رفتنی است. خواست مردم شجاع در داخل و خارج ایران در شعار مرگ بر خامنهای متبلور میشود. مردم هر نوع دیکتاتوری شاه و شیخ را نفی میکنند این نشان میدهد که سرنگونی رژیم اجتنابناپذیر است. ایران تازهیی برمیخیزد.
اما تغییرات در سیاست دولتهای غرب نسبت به ایران بههیچوجه تناسبی با این تغییرات بزرگ در ایران ندارد. در یک برآورد واقعبینانه، روابط دولتهای غرب با رژیم ایران در تمام چهار دهه گذشته به نفع دیکتاتوری مذهبی و بهزیان مردم ایران و اروپا بوده است.
آخوندها با تروریسم و دستگیری اتباع غربی در ایران، روابطی بر اساس باجگیری به اروپا تحمیلی کردهاند. اروپا به تجدید نظر بنیادی در روابط خود با رژیم نیاز دارد. امیدوارم فرانسه پیشتاز این تغییر باشد. در قلب این سیاست تازه، حقوقبشر، مقاومت و آزادی قرار دارد؛ یعنی آینده ایران.
ما میخواهیم فرانسه، ابتداییترین حق یک خلق، یعنی حق مبارزه برای سرنگونی استبداد مذهبی و استقرار دموکراسی و حق دفاع از خود در برابر جنایات وحشیانه پاسداران را بهرسمیت بشناسد.
وقتی که هر روز پاسداران اجساد مثله شده یا در آتش سوخته زندانیان را بهخانوادههایشان تحویل میدهند، کشورهای اروپا باید روابط خود را با حکومت آخوندی قطع کنند.
اولین اقدام، بستن سفارت رژیم و اخراج همه مزدوران و عوامل رژیم از فرانسه است. فرانسه و همه دولتهای اروپا باید بهسرعت اقدام کنند و رژیم را برای آزادی زندانیان سیاسی تحت فشار بگذارند.
قیامها، چشمانداز ایران آزاد فردا را روشن کرده است. این هدفی است که مقاومت مردم ایران بهای سنگینی برای آن از جمله ۱۲۰هزار شهید راه آزادی پرداخته است.
هدف ما یک جمهوری دمکراتیک است با ارزشهایی همچون انتخابات آزاد، جدایی دین و دولت، برابری زن و مرد، آزادی انتخاب پوشش و مشارکت برابر زنان در رهبری سیاسی و لغو حکم اعدام. ما در پی یک ایران غیراتمی هستیم که صلح و همکاریهای بینالمللی را در پیش میگیرد.
ما همه نیروهای جمهوریخواه را که خواستار سرنگونی این رژیم و جدایی دین از دولت باشند، متحد خود میدانیم. ما برای آرمان آزادی و دمکراسی مبارزه کردهایم و امروز نتیجه آن را در قیامها میبینیم.