سه رادمرد بزرگ تاریخ معاصر ایران، محمد حنیفنژاد، سعید محسن و علی اصغر بدیعزادگان، در تأسیس سازمان مجاهدین آنچه را که میرا و منسوخ و استثماری بود به دور انداختند و بهجای آن ایدهها و راه و روشهای پیشرو و آزادکننده و بالنده را خلق یا احیا کردند. بدینسان سازمان مجاهدین در شورش علیه کهنگی و بنبست و خلق دنیای نو بنیانگذاری شد.
آنها بهقیمت جان خود، سنت درخشان ایستادن بر سر موضع یعنی وفای بهعهد را بنا گذاشتند. پس سلامهای بیپایان ما به بنیانگذاران کبیر مجاهدین که آغاز کنندگان راهی بودند که جنبش آزادیخواهی ایران هنوز مدیون آن است.
اگر تمام این ۵۳سال را از نظر بگذرانیم، چکیده تاریخ مجاهدین این است که این سازمان دژ استوار آزادی ایران و سازنده و الهامبخش ارزشهای پیشرو مبارزاتی و آرمانی است. مبارزهیی که تا سرنگونی استبداد مذهبی و نفی هر جنسی از بهرهکشی و تبعیض ادامه دارد.
خوشا مجاهدین که در مبارزه برای پیشبردن این هدف، قاطع و بیشکاف و بیتردید ایستادهاند. کوهها لرزیدند؛ اما مجاهدین برای سرنگونی ولایت فقیه از جای خود تکان نخوردند.
خوشا به جوانان و زنان ایران که از چنین گنجینه عظیمی برخوردارند تا بتوانند به نقش تاریخی خود پاسخ بدهند و بر دیکتاتور جبار و جلاد و شیاد بشورند و سرنگونش کنند.
درود بر همه هموطنان شریف و آزادهیی که هر گونه همراهی با رژیم ولایت فقیه را خط قرمز پیکار آزادی اعلام کرده و به آن قیام کردهاند.