مسعود رجوی-۵ خرداد ۱۴۰۳
ذبح و قتلعام کلمات توسط خامنهای برای آبروداری!
اما هیهات که آب رفته به جوی خشکیدهٔ نظام باز نمیگردد
همین مانده بود که خامنهای مردم را متهم به قیام برای هلاکت جلاد قتلعام کند. جلاد را متهم بهشهادت نماید و او را مظهر شعارهای انقلابی هم بخواند!
خامنهای ۵ خرداد ۱۴۰۳: حرکتی که مردم انجام دادند قیامی در واقع بهمعنای واقعی کلمه برای شهادت ایشان انجام دادند این مایه آبرو شد برای ملت ایران برای کشور برای ملت و برای جمهوری اسلامی. نشان داد که ملت ایران بهمعنای واقعی کلمه زنده است. برای جمهوری اسلامی هم آبرو شد. سالهاست که دشمنان ملت ایران و دشمنان جمهوری اسلامی سعیشون و تلاششون بر این است که بگویند مردم از جمهوری اسلامی جدا شدند فاصله گرفتند این حادثه عکس این را ثابت کرد نه تنها در زبان بلکه در عمل جلوی چشم مردم دنیا. دیدند مردم دنیا که ملت ایران نسبت به کسانی، به کسی، رئیسجمهوری که مظهر شعارهای انقلابی بود چه احساساتی دارند نشان میدهند.
خودش جای «شش کلاسه» را پر کرده و بیدریغ به ذبح و قتلعام کلمات روی آورده است! بسیج حکومتی برای گردآوردن و تجمع نفرات و صحنهپردازی را «قیام» میخواند!
همهشان میگویند هلاکت رئیسی سانحه بوده اما خامنهای آن را «شهادت» قالب میکند! در حالی که به تصریح قرآن لازمهٔ شهادت، آرمان و مشی انقلابی است. همان ایمان و عمل صالح زمان، یعنی سرنگونی آتشین حاکمیت ستمگر که ترجمه جهاد و مجاهدت است. بدون این شرط و مبنا (آرمان بتشکنانهٔ انقلابی و مشی انقلابی) نمیتوان کسی را شهید خواند.
مضحکهٔ دیگر این است که جلاد ۶۷ را «مظهر شعارهای انقلابی» میخواند! نگو که فرعون و شمر و یزید و مغول و هیتلر و محمدعلی شاه و رضا خان هم «انقلابی» بودند و تاریخ به آنها ظلم کرده و قدر «انقلاب سفید شاه و ملت» در سال ۱۳۴۱ نیز هنوز ناشناخته است!
ما تا کنون فکر میکردیم «قیام» برآمد و شورش توده مردم برای انهدام حاکمیت ستمگر است. «انقلاب» را هم «دگرگونی جهشوار و تکاملی جامعه از طریق سقوط طبقهٔ حاکم و انهدام نهادها و روابط مربوط به آن توسط تودههای مردم» میدانستیم.