آقای مک‌کلینتاک، آقای اسیتو کوهن،
رو‌سای مشترک گروه پارلمانی حقوق‌بشر و دموکراسی ایران و اعضای محترم گروه‌های پارلمانی حقوق‌بشر و دموکراسی، اشرف و زنان ایران!
اجازه بدهید که ابتدا قدردانی کنم از دکتر آلخو ویدال کوادراس معاون رئیس پیشین پارلمان اروپا که به‌دلیل حمایتش از مقاومت ایران، هدف یک سوءقصد قرار گرفته بود.
نمایندگان محترم!
شرایط جامعه ایران انفجاری است. فاشیسم دینی طی ۴۶سال حکومت خود هرگز این میزان شکننده و ضعیف نبوده است.
آخوندها از هر سو محاصره شده‌اند؛ توسط جامعه‌یی که از خشم و عصیان لبریز است، توسط کانون‌های شورشی و جوانان شورشگر و فداکار، به واسطه یک اقتصاد ورشکسته، و فساد فراگیر حکومتی، به‌ویژه پس از سرنگونی دیکتاتوری خون‌ریز اسد و فروپاشی عمق استراتژیک آن در منطقه.
رژیم تلاش می‌کند با اعدام‌های گسترده در ایران و ایجاد وحشت، حاکمیت ننگین خود را حفظ کند. بهروز احسانی یکی از هواداران مجاهدین بعد از دریافت حکم اعدام گفت: «من برای جانم چانه نمی‌زنم و آماده‌ام جان ناچیزم فدیه راه رهایی مردم ایران باشد».
در چهار دهه گذشته این رژیم، بیش از صدهزار نفر را به‌دلیل سیاسی اعدام کرده است.
توهم تغییر رفتار رژیم
اگر این رژیم با مذاکره رفتارش را تغییر می‌داد ما به‌غایت استقبال می‌کردیم، چون هر گونه عقب‌نشینی، سرنگونی رژیم را تسریع خواهد کرد. ولی چنین انتظاری یک توهم است. روز ۱۶بهمن، خامنه‌ای گفت: «مذاکره نه عاقلانه است، نه هوشمندانه، نه شرافتمندانه».
طی چهار دهه گذشته رژیم از مذاکره به‌عنوان ابزاری برای فریب‌کاری جهت ادامه برنامه سلاح هسته‌یی و سیاست‌های مخربش در منطقه استفاده کرده است.
خواست مردم ایران و تنها راه‌حل بحران ایران، سرنگونی رژیم توسط مردم ایران است. اما سرنگونی رژیم خود به خود محقق نمی‌شود. اگر چه تحریم‌های همه‌جانبه تأثیر قابل‌ملاحظه‌یی در تضعیف رژیم داشته، اما راه به سرنگونی آن نمی‌برد. یک مقاومت سازمان‌یافته و یک نیروی روی زمین عوامل ضروری تحقق این امر هستند.
سازمان مجاهدین خلق ایران و شبکه سراسری این مقاومت در داخل کشور، به همراه کانون‌های شورشی، که زنان نقش پیشتاز را در آن دارند، فعالیت‌های جسورانه و متهورانه‌یی انجام می‌دهند. در مقابله با رژیم زن‌ستیز، زنان نقش رهبری‌کننده ایفا می‌کنند. این کانون‌های شورشی، رزمندگان آزادی ایران و نیروی هدایت‌کننده برای تغییر هستند.
هر گونه سیاست قاطع در قبال این رژیم برای این‌که مؤثر واقع شود و به رهایی ایران و منطقه از یک رژیم بنیادگرای تروریست منجر شود، باید نقش مقاومت ایران را به‌رسمیت بشناسد.
حق مقاومت در اعلامیه جهانی حقوق‌بشر و بیانیه استقلال آمریکا نیز به‌رسمیت شناخته شده است.
انتقال قدرت به مردم ایران
شورای ملی مقاومت، با بیش از ۴۵۰ عضو با تمایلات گوناگون، پایدارترین ائتلاف سیاسی تاریخ ایران است. شورا دارای برنامه‌ها و طرح‌های مشخصی برای آزادی‌ها و حقوق زنان، خودمختاری ملیت‌ها، برابری پیروان همه ادیان، جدایی دین از دولت و یک ایران غیراتمی است.
من پیوسته تأکید کرده‌ام که ما به‌دنبال کسب قدرت نیستیم، بلکه در پی انتقال آن به صاحبان حقیقی، یعنی مردم ایران و آرای آنها هستیم. شورای ملی مقاومت یک طرح برای دوران بعد از آخوندها در ایران دارد که در آن نقشه‌مسیر انتقال قدرت را مشخص می‌کند:
بعد از سرنگونی رژیم، تشکیل یک دولت موقت به‌مدت حداکثر ۶ماه که وظیفه اصلی‌اش برگزاری انتخابات آزاد و عادلانه برای مجلس ملی و مؤسسان است. دولت موقت به مجرد تشکیل مجلس مؤسسان کنار می‌رود و حاکمیت به نمایندگان مردم در این مجلس منتقل می‌شود تا دولت جدید را به‌مدت ۲سال برای تدوین و تصویب و رفراندوم قانون اساسی جمهوری جدید برگزینند.
ضرورت یک سیاست قاطع
سر چشمه خطای سیاست‌های ۴دهه گذشته درباره ایران، نادیده‌گرفتن مردم ایران از طریق به‌رسمیت نشناختن مقاومت سازمان‌یافته و وجود یک آلترناتیو دموکراتیک است.
قطعنامه‌یی که شما امروز ارائه کردید، یک سیاست اصولی را نشان می‌دهد که بر خواست مردم ایران مبنی بر نفی دیکتاتوری سلطنتی و دینی تأکید می‌کند. و «حقوق مردم ایران، معترضان و کانون‌های شورشی را برای مقابله با سپاه پاسداران و نیروهای سرکوبگر برای ایجاد تغییر و برقراری یک جمهوری دموکراتیک بر اساس جدایی دین و دولت، صلح‌جو و غیرهسته‌یی» برای آینده ایران به‌رسمیت می‌شناسد.
در چنین شرایطی یک سیاست قاطع باید دربرگیرنده یک رشته اقدامات ضروری باشد:
۱. فعال کردن مکانیزم ماشه که به‌برگرداندن همه قطعنامه‌های شورای امنیت و برچیدن دستگاه اتمی رژیم راه می‌برد.
۲. قرار دادن این رژیم ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد به‌مثابه تهدید صلح و امنیت جهانی.
۳. به‌رسمیت شناختن مقاومت مردم ایران برای تغییر رژیم و نبرد کانون‌های شورشی علیه سپاه پاسداران.
